وانت کارا ۲۰۰۰ یا به عبارتی دیگر نسخه ایرانی شده از مزدا سری B2000 را باید یکی از محبوب ترین وانت های کلاسیک موجود در بازار کشورمان قلمداد کرد که در سال های دور در حد فاصل پیکان وانت و وانت زامیاد قرار می گرفت و ترکیبی از عملکرد کارآمد زامیاد و سواری نسبتا شهری وانت پیکان را ارائه می داد.

موتور 2.0 لیتری کارا که در واقع جایگزین موتور قبلی 1.7 لیتری (مشترک با آریسان) شده است، با توان 111 اسب بخار در دور موتور 5400 می تواند گشتاوری معادل 171 نیوتن متر را در حد فاصل دورهای 2000 الی 4500 دور بر دقیقه تولید نماید و با نسبت تراکم 9.5 به یک تا حد زیادی با بنزین موجود در کشور سازگاری دارد. تولید حداکثر گشتاور در دور موتور نسبتا پایین نیز بدین معناست که این پیشرانه سازگاری مناسبی با کاربری کارا به عنوان یک وانت دارد و برای حمل بارهای سنگین نیازی به رانندگی با دورموتورهای بالا نخواهید داشت. ترمزهای دیسکی جلو و کاسه ای عقب در کنار فنربندی شمش چرخ های عقب نیز از جمله دیگر مشخصات رایج در وانت بارهای داخلی است که در خصوص کارا نیز تفاوتی از این حیث وجود ندارد.

تجربه رانندگی

اگر تجربه راندن وانت مزدا سری بی را داشته باشید احتمالا با گذشت اولین دقایق پشت فرمان وانت کارا به هماهنگی موتور و گیربکس و در دسترس بودن گشتاور این خودرو نمره قبولی خواهید داد به شکلی که به عقیده بسیاری از رانندگان شتاب و قدرت این پیشرانه جدید از موتور اصلی مزدا ۲۰۰۰ بهتر است و در مورد دوام بلند مدت نیز به نظر می رسد که مشکل چندانی تا حدود یکصدهزار کیلومتر کارکرد وجود ندارد. به لطف وجود هیدرولیک فرمان از سفتی بیش از حد فرمان که پدیده رایجی در خودروهای وانت موجود در کشور است نیز اثر چندانی دیده نمی شود و تنها باید گفت که میزان صدای ورودی به کابین تا حدی آزاردهنده است و لزوم عایق کاری بهتر را یادآور می شود.

 

وانت مزدا به طور کلی در مقایسه با زامیاد و حتی پیکان و آریسان وانتی نرم تلقی می شود و این مساله خوشبختانه در خصوص کارا هم به قوت خود باقی است هرچند که به نظر می رسد از کیفیت کمک فنرها در مقایسه با نسخه های اصلی کاسته شده است و به طور کلی کیفیت فنی قطعات جلوبندی و موتور و گیربکس در مقایسه با کیفیت اصیل نسخه ژاپنی مزدا زمینه نگرانی مالکین را فراهم می آورد اما در عین حال ایراد فراگیری نیز که به شکل اپیدمی وجود داشته باشد در این خصوص دیده نمی شود. قدرت ترمزگیری در زمان خالی بودن خودرو از بار قابل قبول به نظر می رسد اما با اضافه شدن بار درخواهید یافت که ترمزها عملکرد چندان مطمنی ندارند و شاید بهتر باشد که از حمل بارهای بیش از ظرفیت مجاز خودداری شود.

---