معرفی سیتروئن زانتیا

سیتروئن زانتیا (به فرانسوی: Citroën Xantia) نام خودرو خانوادگی است که میان سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ توسط شرکت سیتروئن در دو نوع اتاق پنج در لیفت بک و استیشن تولید شد. مدل‌های پنج در لیفت بک میان سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ در خط تولید سیتروئن در شهر رن فرانسه تولید و مدل‌های استیشن میان سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ در خط تولید شرکت هولیز (Heuliez) در شهر سوریز فرانسه تولید گردید و تا سال ۲۰۰۹ در ایران تولید شد. سیتروئن زانتیا در دو فاز جداگانه تولید گردید. فاز اول میان سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ تولید گردید و در سال ۱۹۹۸ فاز دوم این مدل که دچار تغییراتی مانند فیس لیفت در ظاهر و تغییرات در سامانه‌های برقی، ایمنی و تجهیزات داخلی و موتور و گیربکس‌های قابل انتخاب گردیده بود جایگزین مدل‌های فاز یک گردید و تولید این مدل تا سال ۲۰۰۲ ادامه یافت. مدل پنج در لیفت بک علاوه بر فرانسه به تعداد محدود در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ در چین توسط شرکت فنگشن-سیتروئن نیز مونتاژ گردید. پس از توقف تولید این خودرو در فرانسه، شرکت سایپا در خط تولید تهران میان سال‌های از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ اقدام به تولید و عرضه این خودرو برای بازار داخلی ایران نمود.

بدنه سیتروئن زانتیا توسط دانیل آبرامسون در شرکت برتونه ایتالیا طراحی گردید. طراحی داخلی این مدل نیز توسط برتونه انجام گرفت. این خودرو با دو نوع بدنه پنج در لیفت بک و استیشن تولید گردید. موتورها و سامانه انتقال نیرو در نظر گرفته شده برای زانتیا همان موتورهای مشترک در گروه پی اس ای از ۱٫۶ لیتری چهار سیلندر خطی تا ۲٫۹ لیتری شش سیلندر وی شکل بنزینی و همچنین از ۱٫۹ لیتری دیزلی تنفس معمولی تا ۲٫۱ توربو دیزل بودند. در این مدل انتقال نیرو به چرخهای جلو از طریق گیربکس‌های ۵ دنده دستی گروه پی اس آ و گیربکس‌های اتوماتیک ساخت شرکت ZF آلمان و همچنین گیربکس اتوماتیک AL4 طراحی و ساخته مشترک گروه پی اس آ و رنو استفاده شد.

در این مدل همانند دیگر سیتروئن‌های متوسط و بزرگ در آن دوران از سامانه تعلیق هیدروپنوماتیک معروف سیتروئن استفاده گردید ولی به غیر از سامانه تعلیق هیدروپنوماتیک در برخی مدل‌های زانتیا از نسل دوم سامانه تعلیق هیدراکتیو نیز استفاده شد که نسل جدید الکترونیک کنترل از سامانه تعلیق هیدروپنوماتیک بودند و بر روی این مدل‌ها امکان سفارش محور عقب فرمان پذیر با میزان فرمان پذیری ۳ درجه نیز وجود داشت. در مدل‌های تولید ایران حق انتخاب بسیار محدود بود. بدنه فقط به صورت پنج در لیفت بک و موتورها فقط در سه نوع ۱٫۸ و ۲٫۰ و ۳٫۰ لیتر بنزینی و تنها گزینه انتقال نیرو گیربکس ۵ دنده دستی.